جنات

.

.

مرثیه_جناب_حُر

.

ای غریب کربلا پور زهرای بتول
آمدم سویت حسین توبه ام را کن قبول
حرّم و سر در گریبان آمدم
من پشیمانم پشیمان آمدم

الامان ای جان جانانم حسین(۴)

.

گویم از سوزِ دل و اشک و آهم یا حسین
می شود تا بگذری از گناهم یا حسین
جان به قربان تو هستم تا ابد
من به فرمان تو هستم تا ابد

الامان ای جان جانانم حسین(۴)

.

من ز زینب خواهرت خود خجالت می کشم
بهر بخشش سوی او دستِ حاجت می کشم
از سه ساله دخترت شرمنده ام
من خجل هستم ز او تا زنده ام

الامان ای جان جانانم حسین(۴)

.

از خطایم در گذر اذن میدانم بده
بهر قربانی شدن خطّ فرمانم بده
تا کنم جان را فدایت ای حسین
عمر خود ریزم به پایت ای حسین

.

.

مرثیه_جناب_حُر

.

ای مظهر الهی، بر حر خود نگاهی
اشک دو دیده‌ام را، آورده‌ام گواهی

من حر روسیاهم تنها تویی پناهم

.

من قلب زینبت را، در این سفر شکستم

رو در رویت ستادم، ره بر روی تو بستم

من حر روسیاهم تنها تویی پناهم

.

من بر اذیّت تو، در ره اراده کردم
من در میان دشمن، تو را پیاده کردم

من حر روسیاهم تنها تویی پناهم

.
دیشب به سینه‌ام بود، داغ گل مدینه
پیوسته آتشم زد، العطش سکینه

من حر روسیاهم تنها تویی پناهم

.
من بهر اصغرت آب، از اشک دیده دارم
بر پای اکبر تو، سر بریده دارم

من حر روسیاهم تنها تویی پناهم

.

.

مرثیه_جناب_حُر

.

سبک(نبسته ام به کس دل)

.
بار گنه به دوشم، می‌گریم و خموشم
آید صدای اصغر، از خیمه‌ها به گوشم

من حرّ بی‌پناهم، محتاج یک نگاهم
من حرّ بی‌پناهم، محتاج یک نگاهم

.

منّت به من نهادی، دست مرا گرفتی
با یک اشاره از من هست مرا گرفتی

من حرّ بی‌پناهم، محتاج یک نگاهم
من حرّ بی‌پناهم، محتاج یک نگاهم

.

خاک رهت ببویم، دور سرت بگردم
کرم کن و عطا کن، اجازۀ نبردم

من حرّ بی‌پناهم، محتاج یک نگاهم
من حرّ بی‌پناهم، محتاج یک نگاهم

.
خجلت زده ز زهرا، شرمنده از رسولم
چه می‌شود، که امروز زینب کند قبولم

من حرّ بی‌پناهم، محتاج یک نگاهم
من حرّ بی‌پناهم، محتاج یک نگاهم

.

رخصت بده ببوسم، رخسار اکبرت را
رخسار اکبرت را، گلوی اصغرت را

من حرّ بی‌پناهم، محتاج یک نگاهم
من حرّ بی‌پناهم، محتاج یک نگاهم

.

خجلت کشم، هماره، از بلبل مدینه
گر تو کنی نگاهم، می‌بخشدم سکینه

من حرّ بی‌پناهم، محتاج یک نگاهم
من حرّ بی‌پناهم، محتاج یک نگاهم

.

ریزد سرشک خجلت، پیوسته از دو عینم
عالم همه بدانند، من کشتۀ حسینم

من حرّ بی‌پناهم، محتاج یک نگاهم
من حرّ بی‌پناهم، محتاج یک نگاهم

.

.

مرثیه_جناب_حُر

.
مظهر عفو خدا، حجت دادار حسین
تو یم عفوی و من حرّ گنه‌کار حسین

.

عوض آنکه برانی، به رویم خنده زدی
بس‌که مولایی و ستّاری و غفّار حسین

.

منم آن کس که شکستم دل اطفال تو را
آمدم سوی تو، با لشکر بسیار حسین

.

یابن زهرا گنهم، گر چه فزون است، ببخش
به علی اکبر و عباس علمدار، حسین

.

خود ببخشای و دعا کن که ببخشند مرا
حضرت فاطمه و حیدر کرار حسین

.

گنهم، توبه ندارد تو مگر عفو کنی
نگذاری ببرندم به سوی نار حسین

.

تو که آغوش گشودی به رویم، اذن بده
که به پای تو کنم، جان خود ایثار حسین

.

تاکنون بوده‌ام ای شاه، گرفتار گناه
گشتم این لحظه به عشق تو گرفتار حسین

.

آب اگر بر تو نیاورده‌ام از شط فرات
دو فراتم بوَد از دیدۀ خونبار حسین

.

همچو حر تو بوَد، آرزوی «میثم» این
که دم مرگ بگرید ز غمت زار حسین

.

.

مرثیه_جناب_حبیب_بن_مظاهر

.
حبیبی من حبیبم آمدم خاک درت گردم
غبارم کن مگر با باد بر گِرد سرت گردم

.

کرم کن اذن میدانم که در این آخر پیری
جوانی را زسر گیرم فدای اکبرت گردم

.

صفای عشق آوردم قبولم کن قبولم کن
که در صدق و صفا مقبول زهرا مادرت گردم

.

دعا کن تا محاسن را زخون سر کنم گلگون
که هم رنگ گلوی چاک چاک اصغرت گردم

.

جوانی را نثار عشق بابایت علی کردم
به پیری آمدم تا پیش دشمن یاورت گردم

.

دعا کن زودتر از روز عاشورا شوم قربان
نباشم تا گواه آب آب دخترت گردم

.

دعا کن تا سرم باشد کنار محمل زینب
که از بالای نیزه سایه بان خواهرت گردم

.

به بستان ولایت آنچنان نقش زمینم کن
که خاک زیر پای لاله های پرپرت گردم

.

چرا بر کام خشکت خون نجوشید از دل دریا
فدای حنجر خشکیده و چشم ترت گردم

.

دو چشمم را زخون دل دو دریای خروشان کن
که با سقّایی چشم ترم آب آورت گردم

.

به محشر با همه آلودگی ای یوسف زهرا
شفیع «میثم» دل سوخته در محضرت گردم