جنات

.

.

لبها معطر است سلام علی الحسین
ساعات آخر است سلام علی الحسین

.

این خاک، رستخیز تمام مصایب است
صحرای محشر است سلام علی الحسین

.

ظهر دهم رسیده و چشمان خواهری
سوی برادر است، سلام علی الحسین

.

ظهر دهم رسیده و از سیب سرخ عشق
عالم معطر است سلام علی الحسین

.

این سوی، نعش اکبر و سوی دگر، رباب
دنبال اصغر است سلام علی الحسین

.

هم دست ها بریده و هم آب ریخته است
عباس، مضطر است سلام علی الحسین

.

بر آن گلو که بوسه برآن زد پیامبر
امروز خنجر است، سلام علی الحسین

.

والعصر، عصر اگر برسد چشم زینبش
حیران یک سر است، سلام علی الحسین

.

این بوی سوختن ز خیامش رسیده است؟
یا بوی معجر است سلام علی الحسین

میلاد عرفان پور

.

معرکه غرق در حرامی شد

.

تکیه داده به نیزه ای آقا

خاطرش محو خیمه ها می شد

.

لشگر کوفه دوره اش کردند

سنگ و تیرش زدند، تا می شد

.

آنقدر نیزه خورد بر جسمش

نیزه بر روی نیزه جا می شد

.

زخمی و ناتوان به خاک افتاد

داشت روح از تنش جدا می شد

.

تا می آمد دوباره برخیزد

استخوان شکسته تا می شد

.

لشگر آن دم که بر سرش می ریخت

همه آفاق نینوا می شد

.

پیکرش را که پشت و رو کردند

زخمها تازه خوب وا می شد

.

لگد شمر، با غرور و غضب

بر سر و صورتش رها می شد

.

شمر وقتی که روی سینه  نشست

کربلا تازه کربلا می شد

.

سینه سنگین و حنجره پر خون

نفسش سخت و  با صدا می شد

.

از گلو خنجرش نشد ببرد

ولی افسوس، از قفا  می شد

.

کاش می شد که زینبش نرسد

یا که از روی سینه پا می شد

.

کاش زینب به خیمه بر می گشت

عرش مبهوت این عزا می شد

.

آه، ناموس حق در آن غوغا

صید صد چشم بی حیا می شد

.

ناله ی مادرش شنیده که شد

راز گودال  برملا  می شد

.

صبح فردا و نعل تازه و اسب

بدنش مثل بوریا می شد

.

امشب شب راز و نیاز عاشقان است
فردا سر فرزند زهرا، بر سنان است

 .

امشب حسین است و شهادت آرزویش
فردا بـریـزد بر زمین خون گلویش

 .

امشب سکینه رنگ از رویش پریده
فردا زند بوسه به رگ‌های بریده

 .

امشب حریم فـاطمه، عباس دارد
فردا سکینه سر به صحرا می‌گذارد

 .

امشب شود تقدیم دین هست ابوالفضل
فردا جدا گردد ز تن دست ابوالفضل

 .

امشب علی‌اکبر به سجده سر گذارد
فردا بـه دشت کربلا جان می‌سپارد

 .

امشب به اکبر می‌کند، بابا نظاره
فردا شود جسم شریفش پاره پاره

 .

امشب حرم یک تشنۀ ششماهه دارد
فردا سر دست پدر جان می‌سپارد

 .

امشب کند در خیمه‌ها، قاسم عبادت
فردا رود تنها به میدان شهادت

 .

امشب دعا خواند لب عطشان زینب
فردا شود نقش زمین قرآن زینب

 .

امشب کند در خیمه زینب بی‌قراری
فردا کند در مقتل خون سوگواری

 .

امشب پیمبر اشک ریزد از دو عینش
فردا بشوید صورت از خون حسینش

 .

امشب، به خیمه، کودکی ماتم بگیرد
فردا، به زیر بوتۀ خاری بمیرد

 .

امشب شب «انّاالیه راجعون» است
فردا زمین‌کربلا، دریای خون است

.

اَوْ سَمِعْتُم بِغَـــــریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی

.

شیعه هرگه آب نوشی از لب من یاد آرید

یا شنیدید از شهید و کشته ای بر من بزارید 

.

فـَاَنا السِّبْطُ الَّذی مِنْ غَیْرِ جُــرْمٍ قَتِلُونی

وَ بِجَرد الخَیْـلِ بَعْد القَتْلِ عَمْداً سَحِقُونی

.

منم آن سبط رسولی که رگ حلقم گشودند

وبه سم اسب بعد از کشته گشتن جسم سودند

.

لَیْتَکُم فی یَوْمِ عاشــورا جمیـعاَ تَنْظُرونی

کَیْفَ اَسْتَسْقی لِطِفْـلی فَاَبوا اَن یّرْحَمُونی

.

کاشکی در روز عاشورا همه بودید و آنجا

که چگونه بهر طفلم آب می جُستم ز اعدا

.

وَ سَقُوهُ سَهمِ بَغــــیٍ عِوَضِ الماءِ المَعِین

یا لِرِزءٍ  وَ مَصابٍ هَدَّ اَرکانِ الحَجُون

.

رحم ننمودند و تیر از عوض آبش بدادند

وای از این ماتم که خون از دیده عالم گشادند

.

وَیلَهُم قَد جَرَحُوا قَلبٍ، لِرَسُولِ الثَّقَلَین

فَالعَنُوا هُم مَاستَطَعتُم شِیعَتِی فِی­کُلِّ حِین

.

وای بر آنها که قلب مصطفی خَستند از این غم

تاتوانی لعن بنما شیعه بر ایشان دمادم

.

ای قضایی نوحه خوان شو بر شهیدان بلا را

شافعت گردد حسین بن علی روز جزا را

امشب شهادت نامه ی عشاق امضا می شود

فردا ز خون عاشقان، این دشت دریا می شود

...

امشب کنار یکدگر، بنشسته آل مصطفی

فردا پریشان جمعشان، چون قلب زهرا می شود

.

امشب بود بر پا اگر، این خیمه ی خون خدا

فردا به دست دشمنان،برکنده ازجا میشود

 .

امشب صدای خواندن قرآن به گوش آید ولی

فردا صدای الامان، زین دشت بر پا می شود

.

امشب کنار مادرش، لب تشنه اصغر خفته است

فردا خدایا بسترش، آغوش صحرا می شود

.

امشب که جمع کودکان، در خواب ناز آسوده اند

فردا به زیر خار ها، گم گشته پیدا می شود

.

امشب رقیه حلقه ی زرین اگر دارد به گوش

فردا دریغ این گوشوار از گوش او وا می شود

.

امشب به خیل تشنگان، عباس باشد پاسبان

فردا کنار علقمه، بی دست، سقا می شود

.

امشب که قاسم زینت گلزار آل مصطفی ست

فردا ز مرکب سرنگون، این سرو رعنا می شود

.

امشب بود جای علی، آغوش گرم مادرش

فردا چو گل ها پیکرش، پا مال اعدا می شود

.

امشب گرفته در میان، اصحاب، ثار الله را

فردا عزیز فاطمه، بی یار و تنها می شود

.

امشب به دست شاه دین، باشد سلیمانی نگین

فردا به دست ساربان، این حلقه یغما می شود

.

امشب سر سر خدا، بر دامن زینب بود

فردا انیس خولی و دیر نصاری می شود

.

ترسم زمین و آسمان، زیر و زبر گردد حسان

فردا اسارت نامه ی زینب چو اجرا می شود