جنات

.

.

ای مدینه! سوز دیگر ساز کن

در به روی داغداران باز کن

.

ای زمینت جنت الاعلای من

دامنت کنعان یوسف های من

.

تا بشیرت روی، بر دروازه کرد

داغ هجده یوسفت را تازه کرد

.

این صدای نالۀ پیوسته چیست

این سیه پوش غریب خسته کیست؟

.

پای خود را کرده خالی از رکاب

پای تا سر اضطراب است اضطراب

.

ای مدینه سوی خود راهش مده

سینه پیش شعلۀ آهش مده

.

این به لب دارد پیامی دردناک

می کند قلب نبی را چاک چاک

.

قاصد گل های خونین حجاز

گرید و گوید به صوتی جان گداز

.

اهل یثرب خون فشانید از دو عین

من خبر آوردم از قتل حسین

.

پیکرش غلطان به خون در قتلگاه

سر به نوک نیزه همچون قرص ماه

.

این خبر چون شعله از دل سرکشید

آتشی شد در بر کشید

.

از زمین برخواست شیون بر فلک

آسمان پر شد زفریاد ملک

.

مردها همچون زنان شیون زدند

بر شرار سینه ها دامن زدند

.

هاشمیات از حرم بیرون شدند

غرق در دریای اشک و خون شدند

.

با خروش واحسینا واحسین

خون به جای اشک بارید از دو عین

.

دیده بر قبر پیمبر دوختند

سوختند و سوختند و سوختند

.

یا محمّد (ص)! باز داغت تازه شد

اهل بیتت وارد دروازه شد

.

باغبانا باغبانا! ناله کن

گریه بر غنچه، فغان بر لاله کن

.

جان عبدالله جعفر بر لب است

دیده اش در جستجوی زینب است

.

یک طرف ام البنین بی بنین

با دو طفل ماه روی نازنین

.

کرد سیری در میان کاروان

شد به سوی محمل زینب روان

.

پای تا سر ناله و افسوس و آه

کرد با حیرت به هر جانب نگاه

.

بانوان و دختران با احترام

داده بر ام البنین یک یک سلام

.

مادر عباس با قلب کباب

داد یک یک آل عصمت را جواب

.

گفت ای یاران سؤالم از شماست

دختر مظلومه ام زینب کجاست

.

دید ناگه بانوئی با قد خم

گفت مادر،! دخترت زینب منم

.

جان مادر داغ، پیرم کرده است

درد و غم از عمر، سیرم کرده است

.

بیشتر بر من نگاه انداختی

زینبت را دیده و نشناختی

.

این که بینی سوزم از پا تا به سر

داغ روی داغ بر جگر

.

من سیه پوش گل یاس توام

داغدار از بهر عباس توام

.

گریه کن مادر برای من که من

بی حسینم بازگشتم در وطن

.

یک گلستان لاله پرپر دیده ام

داغ قاسم، داغ اکبر دیده ام

*****

خلق چون پروانه‌ها بر گِرد شمع

گِرد زین‌العابدین گشتند جمع

.

آن یگانه میوه‌ی قلب حسین

سیل اشکش گشته جاری از دو عین

.

عقده گشته کربلا در سینه‌اش

شسته از خون جگر، آیینه‌اش

.

اهل یثرب دسته‌دسته، زارزار

اشکشان جاری به رخ، بی‌اختیار

.

آن ولی‌الله اعظم لب گشود

خوانْد حق را حمد و احمد را درود

.

گفت: ما از لطف حیّ مهربان

در بلایی سخت دادیم امتحان

.

داغ‌ها دیدیم روی داغ و باز

ز امتحان گشتیم بیرون، سرفراز

.

لاله‌های باغ «ختم‌المرسلین»

گشت چون برگ خزان، نقش زمین

.

آل عصمت از زمین کربلا

با اسیری رفت در شام بلا

.

خصم بهر عترت ختم رسل

پیشواز آورْد هجده دسته‌گل

.

زین مصیبت آسمان خون گریه کرد

دشت و صحرا، بحر و هامون گریه کرد

.

ظلم شد بر آل پیغمبر بسی

چون بخندد بعد از این دیگر کسی؟

.

آل عصمت بر سر بازارها

دیده‌اند از دشمنان، آزارها‌

.

گر نبی می‌گفت بر ما خاندان

ظلم باید کرد تا حدّ توان

.

بیش از این، دشمن، توانایی نداشت

تا توانش بود، بذر کینه کاشت

.

این شدائد، این مصائب، این بلا

در رضای دوست آسان شد به ما

.

کاروان، توفان اشک و آه شد

وارد شهر رسول‌الله شد

.

عمر زینب بارها بر سر رسید

تا کنار قبر پیغمبر رسید

.

ناله‌اش چون آتش افروخته

سینه‌اش چون خیمه‌های سوخته

.

پای تا سر اشک بود و سوز بود

در چنین حالت به زحمت لب گشود

.

ناله کرد و گفت با صوتی حزین:

السّلام! ای «رحمه للعالمین»!

.

یا محمّد! جانم آمد بر لبم

زینبم من، زینبم من، زینبم

.

داغ‌دار باغ پرپر گشته‌ام

بی‌حسین از کربلا برگشته‌ام

.

یا محمّد! زین سفر، سوغات من

شد ز هجده یوسفت، یک پیرهن

.

یا محمّد! خوب حقّت شد ادا

هیجده گل شد ز گلزارت جدا

.

یا محمّد! داغ، آبم کرده است

آتش هجران، کبابم کرده است

.

یا محمّد! از رُخت، شرمنده‌ام

که پس از داغ حسینت زنده‌ام

.

یا محمّد! من چهل منزل تمام

رفته‌ام با هیجده سر، سوی شام

.

یا محمّد! من میان آفتاب

دیده‌ام ماه تو را در خون، خضاب

.

یا محمّد! آه! از زخم زبان

خارجی خواندند ما را شامیان

.

گر چه دیدم ظلم خاص و عام را

کوفتم بر فرق دشمن، شام را

.

گر چه با آوای جان‌سوز آمدم

زین نبرد سخت، پیروز آمدم

.

خطبه‌ام از رعد، ظالم‌سوزتر

نیست مظلومی ز من پیروزتر

.

هر حدیثم، یک جهان درد و غم است

میوه‌ای خونین به نخل «میثم» است

.

.

سلام.... ای.... نازنین مادر
سلام.... ای.... سوره‌ی کوثر
سلام.... ای.... دخت پیغمبر
سلام.... ای.... یاور حیدر
--.--
مادر خوب و مهربونم
ستاره‌ی هفت آسمونم
برخیز و حال من نظر کن
تا صبح کنار تو میمونم
--.--
میخوام برات روضه بخونم
روضه‌ی کربلا و مقتل
روضه‌ی رفتن به روی تل
روضه‌ی رگهای بریده
روضه‌ی قامت خمیده
--.--

میخوام برات روضه بخوانم
روضه‌ی اشک و خون دیده
روضه‌ی انگشت بریده
روضه‌ی سینه‌ی شکسته
روضه‌ی حنجره بریده
--.--

میخوام برات روضه بخونم
روضه‌ی ماه و ماهپاره
روضه‌ی طفل شیرخواره
روضه‌ی کودک سه ساله
روضه‌ی گوش و گوشواره