.
.
نوکر حضرتیِ شاهم و مهمان نجف
راهم افتاده دوباره به خیابان نجف
.
نجف از یُمن علی قدر و بهایی دارد
شدم از روز ازل عبد و مسلمان نجف
.
خم ابروی علی دیدم و اشهد گفتم
بهتر از باغ جنان است بیابان نجف
.
با تعاریف زیادی که شنیدم زِ بهشت
شک ندارم که شبیه است به ایوان نجف
.
می رود دل به همان جا که تعلق دارد
به دیار ملکوت مَه تابان نجف
.
بهر خدمت به علی هر ملکی صف بسته
تا شود خادم و جاروکش و دربان نجف
.
قصه ی عشق من و ساقی کوثر بوده
ثبت از روز ازل در دل دیوان نجف
.
ذکر یا فاطمه دل میبَرد از حضرت عشق
میروم از حرمش تا به شبستان نجف
.
شاعر و سائل و درمانده ندارد فرقی
به همه میدهد از لؤلؤ و مرجان نجف
.
با هزاران غم و امید زِ راه آمده ام
مورم و در پی الطاف سلیمان نجف
.
یا علی بر در تو مثل فقیر آمده ام
نان و خرما بده بر دست یتیمان نجف
.
مادرم در شب میلاد شما نذری داد
که بمانم همه ی عمر به دامان نجف
.
جان ناقابل من نیز حلالت آقا
ثبت کن نام مرا جزو شهیدان نجف
.نشکند قیمت الماس به سنگ بدلی
که نمکزار نشد با شکر هرگز عسلی
.
نَه پس از تو و نَه قبل از تو کسی مثل تو نیست
قصد توهین ندارم به کسی گرچه ولی
.
هر کسی دائیه ای داشته رسوا شده است
تو کجایی و کجایند سران جملی
.
دهنم بشکند آقا زِ قیاس بیجا
ظلمت محض مقابل شده با نور جلی
.
عشق های دم دستی همگی معدودند
پیش عشق تو که هستی ابدی و ازلی
.
اَشهد اَنَّ علی وقت اذان میگویم
تو از ارکان نمازی خود خیرالعملی
.
ما ندیدیم از او غیر خدایی چیزی
بنویسید خداوند و بخوانید علی
.
.
فرح انگیزتر از نام علی چیست علیست
مدعی ها همه صفرند اگر بیست علیست
.
در میان همه ی عالم و آدم آنکه
در وجودش اثر از غیر خدا نیست علیست
.
سالها گشتم و خواندم کتب دینی را
پاسخ پرسشم این شد که علی کیست علیست
.
اَلغدیرش شده مِیخانه ی مستان جهان
آنچه در باده ی علامه امینی ست علیست
.
علوی ها نبوی های اصیلی هستند
آنکه روز و شب خود را نبوی زیست علیست
.
او که همسایه ی دیوار به دیوار خداست
عالمی فانی و آن نام که باقیست علیست
.
.
ما نوکریم و حرف دو پهلو نمی زنیم
غیر از علی به هیچ کسی رو نمی زنیم
.
لعنت به هرکسی که بُوَد دشمن علی
این حرف را بدون هیاهو نمی زنیم
.
آقای ما تویی به همه گفته ایم علی
رو راست پیش غیر تو زانو نمی زنیم
.
دیوانگانِ اسمیِ این شهر پُر غمیم
راه تو را به جز مژه جارو نمی زنیم
.
شب های جمعه پشت در خانه ی توایم
ما با گدای کوی شما مو نمی زنیم
.
.
بسته به لطف علی و بچه هایش جان ماست
جان ما قیمت ندارد تا علی جانان ماست
.
مینویسم عشق و نامت را تلفظ میکنم علی
در شروعی که نباشد نام تو پایان ماست
.
نام مولا حُب مولا عشق مولایم علی
درسهایی از دبستان تا دبیرستان ماست
.
خیسی روی مرا در خردسالی دید و گفت
نم نم اشک غم عشق شما باران ماست
.
من به حُب عشق مولا کردم اینجا اعتراف
لعنتِ بر دشمنانت بهترین اذعان ماست
.
بعد چندین آزمایش دکتر قلبم نوشت
روضه درمانی علاج درد بی درمان ماست
.
دست ما آلوده ی دنیا نمیگردد علی
.
.
این ذوالفقار و آن یکی در دست دَف دارد
مرد فرار است آن یکی این جان به کف دارد
.
روز اُحد ثابت شده بر عالم و آدم
کفش علی بر آن خلیفه ها شرف دارد
.
قربان پیغمبر بگردم که در این عالم
باغ گل او چندتایی هم علف دارد
.
بسیار مسرورم که هستم شیعه ی حیدر
آری گدای مرتضی بودن شعف دارد
.
از پادشاهان جهان سلطان ما حیدر
تنها کسی باشد که ایوان نجف دارد
.
.
زندگی در چشم من جور دگر شد با علی
دم به دم دلدادگی ها بیشتر شد با علی
.
جای لالایی شنیدم ذکر مولانا علی
قلب من از گاهواره همسفر شد با علی
.
هیچ میدانی چه کرده نام مولا با دلم
عاشق دیوانه ای دیوانه تر شد با علی
.
مو سپیدی وقت رفتن گفت زیر گوش من
شکر حق که این سفر هم بی خطر شد با علی
.
خوش به حال من که عمرم در تمام زندگی
گشته وقف هیئتِ ایشان سر شد با علی
.
قصه ی مجنون و لیلا داستانی بیش نیست
عالم از عشقی که دارم با خبر شد با علی
.
جز محبت داستانی در میان ما نبود
چشم اگر خندید و با مولا و تر شد با علی
.
هیچ میدانی چه کرده نام زهرا با دلم
عاشق دیوانه ای دیوانه تر شد با علی
.
.
مریض عشقم و دارالشفای من نجف است
دوای درد دل مبتلای من نجف است
.
در این هوای نفس گیر و سرد دنیایی
دلیل گرمیِ حال و هوای من نجف است
.
همین که در همه جای جهان غریب شدم
دوباره بر دلم افتاد جای من نجف است
.
مس وجود من آخر طلای ایوان شد
علی طبیب من و کیمیای من نجف است
.
کنار صحن نجف داد میزند شب داد
بهشت در همه عالم برای من نجف است
.
برا به حج چه نیازیست در کنار علی
صفا و مروه و رکن و منای من نجف است
.
زیارت همه ی اهل بیت در اینجاست
مدینه مشهد و کربلای من نجف است
.
به اشتیاق به دنبال مرگ خواهم رفت
اگر که عاقبت ماجرای من نجف است
.
.
کسی نکرده شبیه خدا کرم جز تو
نزد به عرش خدا با خدا قدم جز تو
.
به زیر تابش خورشید اگر هلاک شوم
به زیر سایه ی شخصی نمیروم جز تو
.
قسم به میثم خرما فروش آقا جان
به روی دار کسی جان نمیدهم جز تو
.
به هر کسی که سپردم دل خرابم را
کشیده برده مرا زیر بار کج جز تو
.
در این جهان پُر از رنگ و محنت و شهوت
کسی به قله ی عشقم نزد علم جز تو
.
در این جهان پُر از زر برادران حتی
همیشه مزد مرا داده اند کم جز تو
.
فدای آن که همیشه به روی منبر خواند
و مدح هیچ کسی را نکرد هم جز تو
.
هزار مرتبه شستم دهان به مُشک و گلاب
اگر که نام کسی را نمیبرم جز تو
.
هزار مرتبه شستم دهان به مُشک و گلاب
هنوز نام تو بردن کمال بی ادبی ست
.
حلال زاده شناسد علی و آلش را
چرا که نور حلال زاده نور علیست
.
.
اگر نظر به سوی آفتاب کنند همه
و از ستاره ی کاغذی اجتناب کنند همه
.
برای جستن اکسیر کیمیاگرها
نظر به خاک ره بوتراب کنند همه
.
اگر که ذره ای از عشق مرتضی بچشند
در عاشقی به خدا انقلاب کنند همه
.
بهشت بی تو کم از محنت جهنم نیست
تو را و تو را انتخاب کنند همه
.
از عشق تو مرض و درد بی اثر بشود
طبیب های جهان رو جواب کنند همه
.
چقدر باعث خوشبختی است آقا جان
مرا غلام تو آقا خطاب کنند همه
.
اگر رَوی تو به مِیخانه مست گردد شهر
و شاعران جهان مدح شراب کنند همه
.
تمام لذت عاشق به سر شکستن اوست
که اقتدا به تو عالیجناب کنند همه
.