.
.
مدینه غم داره ، دلم عزاداره
داغ بقیع کرده دلم رو صد پاره
خسته تر از خسته ، با قلبی بشکسته
یکی داره روضه میخونه آهسته
.
چقده گریه داره سکوت شبهای مدینه
دوباره پیکری سوخت تو شعله های زهر کینه
دوباره تازه شد روضه های مدینه
روضه ای که رقم خورد به دست زمونه
.
یکی به در لگد زد دوباره در افتاد
دوباره آتیش افتاد به جون یه خونه
.
امون ای دل ، امون ای دل
بسوز ای دل ، بسوز ای دل
.
غریب و تنها بود ، اسیر غمها بود
تو شعله ها خیلی شبیه زهرا بود
گل شقایق رو ، قرآن ناطق رو
تو کوچه میبردن امام صادق رو
.
شیخ الائمه رو پا برهنه توی کوچه بردن
حال خراب مارو به دست روضه ها سپردن
تو دل شب کشوندن غریبونه ای وای
اونم یه پیرمرد که پاهاش جون نداره
.
بمیرم و نبینم زمین خوردنش رو
حق داره توی کوچه نفس کم بیاره
.
امون ای دل ، امون ای دل
بسوز ای دل ، بسوز ای دل
.
چقدر غریبونه ، موهاش پریشونه
چه روضه ای داره تو کوچه میخونه
دلش هوایی شد ، چه ماجرایی شد
تو کوچه ها قلبش کرب و بلایی شد
.
دلش به یاد روضه شبیه خیمه ها میسوزه
همراه آه و نالش داره عرش خدا میسوزه
با نفس شکستش داره دم میگیره
تو کوچه ها میخونه حسین جان حسین جان
رو صورتش میریزه شبیه ستاره
اشکای دونه دونه حسین جان حسین جان
.
امون ای دل ، امون ای دل
بسوز ای دل ، بسوز ای دل
.
.
گرفته دل دوباره بساط غم به راه شد
شقایق نوحه خوان غم آل عبا شد
میگیره نفس تو سینه ، چه خبره تو مدینه
دوباره شده دلاشون پُره حس بغض و کینه
.
شب بود و هجوم اشقیا
با قلب و یه باطن سیاه
هی میزد لگد به چوبه ی در
این حال و هوا و گریه ها
این رسم هجوم بی حیا
یاد دل میاره داغ مادر
.
... واویلا ، امون امون امون ... (2)
.
... واویلا ، امون امون امون از این غم ...
.
منو پای برهنه توی کوچه کشوندن
یه پیرمردو پشت یه مرکب میدووندن
من و غم کوچه بازار ، دست بسته بزم اغیار
یا جلو چشامه زینب ، یا جلو چشامه مسمار
.
این قوم عدو اگه بدن
حتی لااقل اگه زدن
به اهلم روا نشد جسارت
اهل من کجا و بزم مِی
اطفالم کجا و کعب نِی
وای از داغ زینب و اسارت
.
... واویلا ، امون امون امون ... (2)
.
... واویلا ، امون امون امون از این غم ...
.
بازم آتیش و دود ، بازم سرخی مسمار
داره بغض مدینه دوباره میشه تکرار
شعله میکشه زبونه ، اشکه از چشام روونه
هم خیره چشام به آتیش هم خیره به درب خونه
.
آتیش و مدینه مادرم
یاد یک سه ساله دخترم
بین شعله کل خاطرم سوخت
زخم خار پای پُر آبله
روش نیلی دلش پُر از گله
هی میگفت بابا گل سرم سوخت
.
... واویلا ، امون امون امون ... (2)
.
... واویلا ، امون امون امون از این غم ...
.
.
مهدی دلش در ماتمه
اشکای چشماش زمزمه
داره میسوزه از غم امام صادق
.
رنجور درد و مِحَنه
دل توی سینش میزنه
امشب شده سینه زنِ امام صادق
.
شال عزا بر گردنش
یادش میاد که جدشو آزُردنش
شال عزا بر گردنش
یادش میاد تو کوچه ها کشوندنش
.
شال عزا بر گردنش
یه پیرمردو با چه وضعی بردنش
پای پیاده ، دشمن سواره
بارون چشماش داره میباره
.
... آه و واویلا ، آه و واویلا ...
خیل عدو دور و برش
دستاشو برده رو سرش
افتاده یاد مادرش امام صادق
.
افتاده یاد کوچه ها
آتیش و دود و شعله ها
مِحنت کشیده از جفا امام صادق
.
میخوره هر دفعه زمین
میرسه دشمن از یسار و از یمین
میخوره هر دفعه زمین
دلش میشه به یاد مادرش حزین
.
میخوره هر دفعه زمین
میبینه توی کوچه قُنفُذ لعین
دشمن رسیده با تازیونه
از هتک حُرمت دل پریشونه
.
... آه و واویلا ، آه و واویلا ...
.
تو لحظه های آخره
روضه میخونه یکسره
یاد گلو و حنجره امام صادق
.
یادش میاد از کربلا
سرهای روی نیزه ها
میسوزه از این روضه ها امام صادق
.
رو لبش آه حسرته
میبینه دشمنو پِی جسارته
رو لبش آه حسرته
به یاد عمه زینب و اسارته
.
رو لبش آه حسرته
یاد آتیش خیمه ها و غارته
اشکش روونه با دل پُر تب
دائم میخونه وای عمه زینب
.
... آه و واویلا ، آه و واویلا ...
.
.
این اولین بار نیست مدینه رو ماتم گرفته
این اولین بار نیست مدینه بوی غم گرفته
این اولین بار نیست روضه میخونیم غریبونه
این اولین بار نیست زخم میخوریم از این زمونه
.
نگو مدینه درد و غم نداری
نگو خبر از این دلم نداری
بقیعو داری غصه کم نداری
شبای جمعه محتشم نداری
صحن و رواق ، نوحه و دم نداری
رو قبر اُم البنین علم نداری
گنبد نداری ، کبوتر هم نداری
خبر از قبر مادرم نداری
آخه تو که اصلاً حرم نداری
.
... یه دنیا ماتم داری ای مدینه ...
... یه کربلا غم داری ای مدینه ...
.
این اولین بار نیست به اشک یک امام میخندن
این اولین بار نیست دستای مَردی رو میبندن
این اولین بار نیست خونه رو با اهلش سوزوندن
این اولین بار نیست دری رو به آتیش کشوندن
.
اون شب مدینه اولین درش سوخت
یه خونه بود با در و پیکرش سوخت
دل علی کنار دلبرش سوخت
اون روز مدینه باغ کوثرش سوخت
هیزم آوردن نخل حیدرش سوخت
صدف افتاد شکست و گوهرش سوخت
یه زن زخمی جلو شوهرش سوخت
در رو سرش خراب شد و سرش سوخت
خب آخرش بچه با مادرش سوخت
.
... یه دنیا ماتم داری ای مدینه ...
... یه کربلا غم داری ای مدینه ...
.
این اولین بار نیست وسط شعله ها دویدن
این اولین بار نیست تو کوچه ناسزا شنیدن
این اولین بار نیست جلو عدو افتادن از پا
این اولین بار نیست با صورت افتادن رو خاکا
.
اون شب مدینه غرق سوز و آه شد
روضه همون بود نَگین اشتباه شد
یه لحظه حس کرد خونه خیمه گاه شد
اون شب مدینه کوچه کربلا شد
آقام زمین خورد ولی دوباره پا شد
خنجر کجا بود سر کجا جدا شد
جدشو دید بی یار و بی سپاه شد
اونجا که شمر وارد قتلگاه شد
تنی که پامال چکمه ای سیاه شد
.
... یه دنیا ماتم داری ای مدینه ...
... یه کربلا غم داری ای مدینه ...
.
.
من شنیدم خانه ات آتش زدن
نیمه شب کاشانه ات آتش زدن
پشت در میسوخت از پا تا سرت
بی هوا بردی تو نام مادرت
.
بی عمامه بی عبا صورت کبود
پیرمرد شیعه و مرد یهود
.
... مظلوم امام صادق ، مظلوم امام صادق ...
.
دست بسته چون امیرالمؤمنین
پیش اهل خانه میخوردی زمین
ریسمان دست عدو افتاده بود
جای پنجه بر گلو افتاده بود
.
باز در بین محاسن پنجه خورد
ریسمان را دور گردن میفشرد
کس نداند با چه وضعی آن پلید
جسم تو از خانه بیرون میکشید
.
صورت تو لطمه ها بسیار خورد
چند باری گوشه ی دیوار خورد
تیزیِ سنگی به پهلویت گرفت
هُرم آتش گوشه ی مویت گرفت
دستهایت بست و بر مرکب نشست
حُرمت موی سپیدت را شکست
.
... مظلوم امام صادق ، مظلوم امام صادق ...
.
.
امشب دلم بی تاب و بی قراره
گوشه نشین ماتمه دوباره
سنگینی غم روی سینه دارم
هوای غربت مدینه دارم
.
... صد آه و واویلا امام صادق ...
..
چی میگذره بقیع تو این دقایق
شام غریبونِ امام صادق
هم ناله شیم با سوز و ناله و آه
آجرک الله یا بقیة الله
خون جای اشک از دیده ی فلک ریخت
نمک به زخم کهنه ی فدک ریخت
.
امام صادقو شبیه زهرا
نامردما کشتند غریب و تنها
ریختن تو خونه عده ای حرامی
از روی کینه ها و بی مرامی
.
سر نماز بالا سرش رسیدن
از زیر پا سجادشو کشیدن
شرمی نکرد اونی که میکِشیدش
خجالت از محاسن سپیدش
.
یادش میاد آقا غمای مادر
وقتی که بود فاطمه پشت اون در
میپیچه تو گوشش صدای سیلی
خدا رو چهره مونده جای سیلی
.
... صد آه و واویلا امام صادق ...
.
خدا جسارتو به حد رسوندن
علی رو توی کوچه میکشوندن
ناموسشو زدن جلوی چشماش
دیگه نمیتونست که پاشه از جاش
.
به غیر سیلی با لگد به پهلوش
گوشواره و زخمای لاله ی گوش
اون درِ خونه ای که داشته مسمار
فاطمه بوده بین درب و دیوار
.
... صد آه و واویلا امام صادق ...
.
.
بقیع تو پُر از غمه مثل دلای نوکرا
دور و بَر قبرت آقا خالی شده از زائرا
نَه یک چراغ نَه حتی یه سایه بون نداری
کار دلم شده باز دوباره گریه زاری
تو هم شبیه مادری میسوزم از غمای تو
الهی که بمیرم از ماتم روضه های تو
.
... مظلوم آقام ، مظلوم آقام ...
.
رو خاک غم کشیدنت شدی غریب و مضطر
با دست بسته بردنت افتادی یاد حیدر
تو کوچه ها کشوندن تورو با دست بسته
از این غریبی آقا خیلی دلت شکسته
اما جلو چشات آقا سیلی نخورد به همسرت
داشتی میسوختی آقاجون یاد غمای مادرت
.
... مظلوم آقام ، مظلوم آقام ...
.
یادت نمیره روضه ها ، روضه های مدینه رو
تداعی میشه باز برات اون میخ و زخم سینه رو
همون روزی که ریختن پشت در یه خونه
آتیش گرفت همون خانمی که قد کمونه
درو شکستن اومدن چهل تا مرد بی حیا
مادرتو کتک زدن اونجا میون کوچه ها
.
... مظلوم آقام ، مظلوم آقام ...
.
.
کبوتر بقیع شدم امشب
پرم رو میکشم رو این خاکا
نَه زائری نَه خادمی دارن
نَه حتی روضه خون تو این شبها
ان شاءالله از سفر میاد مهدی
میسازه چهارتا گنبد و مرقد
برای مادر ابوفاضل
یه سقاخونه هم مثه مشهد
.
ان شاءالله حرم تا حرم میشه اینجا بپا
میسازیم یه ایوون طلا مثل صحن رضا
خدایا میسازیم یه گنبد مثه کربلا
آه روی لبهامون پُر از فریاده
بزودیِ زود بقیع آباده
.
... امام صادق ، امام صادق ، امام صادق ...
.
دوباره بوی دود و آتیشه
که قلب شیعه هارو خون کرده
زِ غصه های حضرت صادق
دلم گرفته و پُر از درده
یه پیرمرد خسته رو این بار
با دست بسته میبَرن یا رب
پای برهنه بی عبا و با
دل شکسته میبَرن یا رب
.
به یاد علی توی کوچه شده روضه خون
پیاده با این سن و سالش شده نیمه جون
میباره برای غم و غصه هاش آسمون
آه بمیرم واست که غرق دردی
تو کوچه هر دم زمین میخوردی
.
... امام صادق ، امام صادق ، امام صادق ...
.
با دست بسته و دل خونش
به یاد غصه های زینب بود
به یاد خیمه ای پُر از آتیش
به یاد گریه های زینب بود
به یاد مظلومیت جدش
دلش یهو تا کربلا پر زد
با هر نفس نفس تو این کوچه
اسم رقیه رو صدا میزد
.
مدینه به مولای ما خیلی کردی جفا
تمومِ پاهاش آبله بسته از کینه ها
بمیرم قدش خم شده زیر بار بلا
آه چشیدی طعم اسارت اما
نرفت رو نیزه سر تو بالا
.
... حسین ای جانم ، حسین ای جانم ...
جنت الاعلی . جنت المصطفی(ص) . جنت المرتضی(ع) . جنت الزهراء(س) . جنت الحسن (ع) . جنت الحسین(ع) . جنت السجاد (ع)
جنت الباقر(ع) . جنت الصادق (ع) . جنت الکاظم(ع) . جنت الرضا (ع) . جنت الجواد (ع) . جنت الهادی (ع) . جنت العسکری (ع)
