جنات

.

.

ای که عشقت شعله ور در جانِ ما،جانم حسین
از ازل مهرِ تو در بنیانِ ما جانم حسین
.
عطرِ جانبخشِ ضریحت بی قرارم کرده است
کربلایت کعبه ی جانانِ ما جانم حسین
.
خاک ایوانت دوای درد چشمانِ من است
روضه هایت ابرِ پُر باران ما جانم حسین
.
پنجره های ضریحِ تو ز دردم آشناست
صحن پاکت روضه ی رضوانِ ما جانم حسین
.
اشکِ شبنم بر تنِ گلبرگِ عاشورا نوشت
خونِ سرخت مشعلِ تابانِ ما جانم حسین
.
هر کجا باشم نگاهم سمت و سوی کربلاست
راهِ سبزت تا ابد پیمانِ ما جانم حسین
.
عشقِ تو یک عالمی را غرقِ مستی می کند
روشن از رویت شبِ زندانِ ما جانم حسین
.
با نگاهِ نافذت دریاب این درمانده را
مبتلایم ای شَهِ خوبانِ ما جانم حسین
.
دائماً ما را به گردِ شمعِ خود پروانه کن
این توواین خواهشِ چشمانِ ماجانم حسین
.
آیه های روشنِ یاسین و طاهایم تویی
سوره ی فجری تو در قرآن ما جانم حسین
.
ای تو آن حالِ خوش و آرامشِ دلهای ما
بین تو حالِ بی سر و سامانِ ما جانم حسین
.
زندگیِ با تو یعنی در مسیرِ بندگی
ای که هم روحی و هم ریحانِ ماجانم حسین
.
بی فروغِ روی تو حاشا مرا عزت مباد
نورِ توحیدیِ تو عرفانِ ما جانم حسین
.
از ازل نام تو را بر جانمان حک کرده اند
کربلایت آیت و برهانِ ما جانم حسین
.
تا که جسمت زیر و رو شد زیرِ نعلِ اسبها...
ریخت بر هم عالمِ امکانِ ما جانم حسین
.
مامنی جز کنجِ شش گوشه نداریم ای شَها!
بشنو اینک ناله ی هجرانِ ما جانم حسین
.
خشکیِ لبهای تو سرچشمه ی آبِ بقاست
ای طبیب درد بی درمان ما جانم حسین
.
تو همیشه میزبانی چه شود با مادرت
یک شبِ جمعه شوی مهمانِ ما جانم حسین!

.

.

این دل تنگم هوای کربلا دارد حسین

مرغ جانم میل دیدار ترا دارد حسین

.

سالها دم از تو و کربلایت می زنم

گر شود قسمت مرا صد بار جادارد حسین

.

گر که هستم رو سیاه اما بود مویم سپید

این سپیدی با تو بودن را ندا دارد حسین

.

گر چه هنگام نماز کعبه باشد پیش رو

قبله ای جز کربلا دل در کجا دارد حسین

.

هر چه بشکست از بها افتاد غیر از دل که دل

چون شکست  از داغ تو قدر و بها دارد حسین

.

می شود آیا که مژگانم کند جارو کشی

خاک پاک زائرت را چون شفا دارد حسین

.

کی شود گوشه قبرت را ببرگیرم چو جان

در میان قتلگاه مردن صفا دارد حسین

.

.

غرق گناه آمده ام یاحسین
روى سیاه آمده ام یاحسین

.

فطرس پرسوخته ى این درم
تازه به راه آمده ام یاحسین

.

از همه جا رانده و درمانده ام
من به پناه آمده ام یاحسین

.

نیست در این کوى، فقیرى چو من
بر در شاه آمده ام یاحسین

.

دل به غم تو که گرفتار شد
خواه نخواه آمده ام یاحسین

.

مادرتان داده اجازه که من
منزل ماه آمده ام یاحسین

.

نزد تو تنها نه، که همراه با
خِیل گواه آمده ام یاحسین

.

سوى حرم خانه مستبشران
با غم و آه آمده ام یاحسین

.

من ز سلامى به سلامت شدم
با تو به جاه آمده ام یاحسین

.

از همه مخلوق سرآمد شدم
نامه بر آل محمّد شدم

.

.

شکر حق از اینکه هستم مبتلایت یا حسین
می دهم دار و ندارم را برایت یا حسین
.
نام زیبای تو آقا ذکر شور هیئت است
در دلم شوری نهادی با نوایت یا حسین
.
از همان روز ازل صحن دلم شش گوشه شد
تا دلم باشد همیشه آشنایت یا حسین
.
با تو دیگر احتیاجی بر دوا و نسخه نیست
ایمنم از هر بلا در روضه هایت یا حسین
.
مِهر تو با شیر مادر در وجودم شد عجین
زین سبب گردیده ام مست ولایت یا حسین
.
عاشق از معشوق خود هرگز نمی گردد جدا
در تمام عمر هستم مبتلایت یا حسین
.
گریه تنها ثروت این سائل درمانده است
ثروتم را می کنم خرج عزایت یا حسین
.
در میان گریه هایم آرزویم این بُوَد
کی نصیبم می شود صحن و سرایت یا حسین
.
من شبیه حضرت امّ المصائب، زینبت
روضه خوانی می کنم از کربلایت یا حسین
.
قاری قرآن زینب اندکی قران بخوان
تا بَرَد دل از همه لحن صدایت یا حسین

.

.

به سینه هر که تمنای کربلا دارد

همیشه در دل خود روضه ای بپا دارد

.

کسی که عشق تو دارد دگر چه کم دارد

بدون عشق تو عالم کجا بها دارد؟

.

به غیر تو که کَرَم می چکد ز انگشتت

کجا پادشهی این همه گدا دارد

.

همه ز لطف حسین است آبرو داریم

گدا هر آنچه که دارد ز پادشاه دارد

.

تو همچو من سر کویت هزارها داری

ولی ببین که گدایت فقط تو را دارد

.

.

کلیم اگر دعا کند بی تو دعا نمی شود
مسیح اگر دوا دهد بی تو دوا نمی شود
.
اگر جدائی اوفتد میان جسم و جان من
قسم بجان تو دلم از تو جدا نمی شود
.
گریه اگر کنم همی بهر تو گریه می کنم
ورنه زدیده ام عبث اشک رها نمی شود
.
گرد حرم دویده ام صفا و مروه دیده ام
هیچ کجا برای من کرب و بلا نمی شود
.
کسی که گشت گرد تو گرد گنه نمی رود
پیرو خط کربلا اهل خطا نمی شود
.
عمر گذشت، وانشد راه زیارتت به من
حاجت این شکسته دل چرا روا نمی شود
.
جز سر غرق خون تو که شد چراغ قافله
رأس بریده بر کسی راهنما نمی شود
.
ای بدن تو غرق خون وی سر و روت لاله گون
با چه خضاب کرده ای خون که حنا نمی شود
.
کرب و بلا و کوفه شد سخت به عترتت ولی
هیچ کجا به سختی شام بلا نمی شود
.
چوب به دست قاتلت سوخت و گفت این سخن
جای سر بریده در طشت طلا نمی شود
.
سوز درون "میثمت" بوده شراری از غمت
ورنه زشعرش این همه شور به پا نمی شود

. 

.

حرف حرم که پیش میاد
دلم میریزه یا حسین

.

خوب میدونی کرببلا 
برام عزیزه یا حسین

.

از کوچیکی یادم دادی
همیشه عاشق شدنو

.

هر چی می‌خوای بگو ولی
نگو نمی‌خوای تو منو

.

یه گوشه نگات برای این گدا بسه
اقا نزار بگن که نوکر تو بی کسه

.

کاشکی همین پیرن سیاه

برای من کفن بشه

.

هرجای دنیا هم باشم

دلم به کربلا خوشه

.

شکر خدا یه عمریه

میگم حسین تو هر نفس

.

پایین پایه شیش گوشه

برای من یه چیز دیگست

.

هرشب جمعه فاطمه

میون قتلگاهته

.

حتی زمین کربلا

به یاد اشک و اهته

.

با لب تشنه کشتنت

سرت به روی نیزه ها 

.

واسه تنت کفن نبود

به جز یه تیکه بوریا

.

.

لطف حسین ما را تنها نمی‌ گذارد

گر خلق وا گذارد ، او وا نمی‌ گذارد

.

او کشتی نجات و کشتی شکسته ماییم

مولا به کام غرقاب ما را نمی‌ گذارد

.

هل من معین او را باید جواب دادن

شیعه امام خود را تنها نمی‌ گذارد

.

زهرا به دوستانش قول بهشت داده است

بر روی گفته ی خویش او پا نمی‌ گذارد

.

ما و فسرده حالی مولا نمی‌ پسندد

مسکین و دست خالی مولا نمی‌ گذارد

.

از بس گناهکاریم ما مستحق ناریم

باید که سوخت ما را ؛ زهرا نمی‌ گذارد

.

.