جنات

روز محشر چون همه حیران شوند آسوده است

هر که آید بر در دولت سرای فاطمه

 .

تا قیامت روزی ما بسته بر دستان اوست

دست های خسته ی مشکل گشای فاطمه

 .

حق او با گریه ی تنها نمیگردد ادا

پیر کن ما را خدایا در عزای فاطمه

 .

بی هوا در را شکستند و به جانش ریختند

مانده رد گرگ ها بر دست و پای فاطمه

 .

ناله زد فضه خذینی آسمان بغضش گرفت

سوخت قلب حق تعالی هم برای فاطمه

 .

خانه درهم گشته اما بیشتر مبهم شده

بین خانه حال و روز مجتبای فاطمه

 .

سخت تر از روضه های کوچه و در گشته است

طعنه ی همسایگان بر گریه های فاطمه

.

واجبه که غسلت بدم تو حیاط خونه ولی

اونقده که بازوت کبود شده نمیتونه علی

 .

اسماء بریز آب روان رو بدن زهرا ولی

ولی کمی آهسته تر که داره میمیره علی

 .

علی رو تنها گذاشتی با روضه های مدینت

رسیده دستم به زخم عمیق بر روی سینت

 .

حالا میفهمم که راز حسن تو کوچه چی بوده

رسیده دستم به جایی که از همین غم کبوده

 .

... غم تو منو میکُشه زهرا ، مرو از خونه ...

 .

کجا داری میری گلم شبونه و بی سر صدا

با خودت علی رو ببَر بانوی من ای باوفا

 .

چرا نفست قطع شده ، صدات دیگه درنمیاد

پاشو حسنت رو بغل کن که مادرش رو میخواد

 .

راحت بخواب ای عزیزم دیگه نداری تو دردی

با رفتنت از تو خونه علی رو بیچاره کردی

 .

چجوری آروم بگیرم بدونت آروم جونم

خدا نگهدار تو ای بانوی قامت کمونم

 .

... غم تو منو میکُشه زهرا ، مرو از خونه ...

 .

میچکه خون تازه ای از زیر تابوتت ولی

داره میمیره دخترت بیا نرو جون علی

 .

پشت سر تابوت تو با دیده ی تر زینبت

چادر خاکیته سرش ، میزنه به سر زینبت

 .

به زیر لب میگه زینب خدایا مادر جوونه

داره میره از تو خونه شبونه و مخفیونه

 .

بشکنه دست مغیره چه خاکی بر این سرم کرد

با حمله ای وحشیونه به خونه بی مادرم کرد

 .

... غم تو منو میکُشه زهرا ، مرو از خونه ...

.

دلا بیا به سرای علی سری بزنیم
سری به غمکده درد پروری بزنیم
.
زکوچه های مدینه یکی یکی گذری
به خانه ای که درش سوخته دری بزنیم
.
خبر رسیده که این روز ها علی تنهاست
بیا به خانه ی بی فاطمه سری بزنیم

.

تا نهان زیر گِلت ای گُل رعنا کردم

نفسم حبس شد و مرگ تمنا کردم

 .

اینکه در خاک نهادم تن پاک تو نبود

جان خود را دل شب دفن بصحرا کردم

 .

تا ندانند که یار من مظلوم کجاست

دل شب رو بسوی قبر تو تنها کردم

 .

تو شدی کشته من، من نشدم حامی تو

که کتک خوردی و در کوچه تماشا کردم

 .

بس که تنها شده ام نیمه شب در دل چاه

سر فرو برده ام و عقده دل وا کردم

 .

بجز از قاتل تو مردم این شهر همه

پشت کردند به من روی به هر جا کردم

 .

زینبت جای تو میکرد ز رخ اشکم پاک

هر زمان گریه ز هجران تو زهرا کردم

 .

مردم و زنده شدم لحظه به لحظه صد بار

تا وصایای تو را یکسره اجرا کردم

 .

غم دل با که بگویم که بخندد به دلم

منکه زخم دل خود با تو مداوا کردم

 .

بامیدی که اجل سوی تو اَم باز آرد

لاجرم صبر در این ماتم عظمی کردم

 .

تا بسوزد به عزای تو دل عالم را

من به «میثم» جگر سوخته اعطا کردم

.

الا ای چاه، یارم را گرفتند

گلم، عشقم، بهارم را گرفتند

 .

میان کوچه ها، با ضرب سبلی

همه دار و ندارم را گرفتند

**

الهی! کوثرم کو؟ دلبرم کو؟

گلم کو؟ هستی ام کو؟ گوهرم کو؟

 .

علی تنها و دلخون مانده افسوس

یگانه مونس و تاج سرم کو؟

**

الهی! کلبه ام را غم گرفته

دل محزون من ماتم گرفته

 .

شرار شعله های در ندیدم

گلم را خصم از دستم گرفته

**

الهی! سینه من کوی درد است

گلستان سرورم سرد سرد است

 .

عزیزم فاطمه از رنج مسمار

رخ مهتابی اش غمگین و زرد است

**

الهی! دست من را بسته بودند

حریم خانه ام بشکسته بودند

 .

به ضرب تازیانه آن جماعت

تن مرضیه را آزرده بودند

**

الهی! غمگسارم، سوگوارم

شبست و طاقت رفتن ندارم

 .

فلک با من سرسازش ندارد

بدون فاطمه نالان و زارم

.

خداحافظ ای کوچه های مدینه

خداحافظ ای میخ پهلو و سینه

 .

خداحافظ بستر من خسته

خداحافظ یار خانه نشسته

 .

خداحافظ ای نمازنشسته

خداحافظ گوشواره شکسته

 .

خداحافظ دردبازو و سینه

خداحافظ ای کوچه های مدینه

 .

خداحافظ ای چادر خاکی

خداحافظ ای شهر اندوه و کینه

 .

خداحافظ ای شهر پیغمبر

خداحافظ ای گریه های شبانه

 .

خداحافظ ای خانه ی مهروصفا

خداحافظ ای نخل های مدینه

.

خداحافظ ای یاور نیمه جانم

خدا حافظ ای همسر قد کمانم

 .

خدا حافظ ای قوت قلب خسته

خدا حافظ ای یار پهلو شکسته

 .

خدا حافظ ای مادر خوب زینب

خدا حافظ ای مادر خوب زینب

---

خداحافظ ای زخم بر دل نشسته

خداحافظ ای یار پهلو شکسته

 .

خداحافظ ای رونق آشیانم

خداحافظ ای قوت زانوانم

 .

خداحافظ ای جسم بی جان زهرا

خداحافظ ای مانده در کوچه تنها

 .

خداحافظ ای گریه های شبانه

خداحافظ ای بانوی بی نشانه

 .

خداحافظ ای داغ در دل نهفته

خداحافظ ای موی آتش گرفته

 .

خداحافظ ای خاطرات غم یار

خداحافظ ای خون مانده به دیوار

 .

خداحافظ ای یار در خون تپیده

خداحافظ ای یاور قد خمیده

 .

خداحافظ ای یاور مهربانم

خداحافظ ای مادر کودکانم

.

بی تو کبوتر دلم به سینه پر نمی زند

کسی به خانه ی علی حلقه به در نمی زند

 .

فاطمه جان حسین تو بی تو غذا نمی خورد

حسن ز دوری رخت خنده دگر نمی زند

 .

کلثوم از فراق تو آه ز سینه می کشد

حرف دگر به غیر تو پیش پدر نمی زند

 .

ای گل نازنین من! همسر بی قرین من!

زینب تو بدون تو شانه به سر نمی زند

 .

خیز ز جا و با علی روی به سوی خانه کن

که میخ در به سینه ات بوسه دگر نمی زند

 .

آب بر آتش دلم خیز و به اشک خود بزن

که مرهمی به زخم دل سوز جگر نمی زند

 .

کنار قبر مخفی ات ورد زبانم این بود

بی تو به بام خانه ام پرنده پر نمی زند

.