.
.
در سایه سار کوکب موسی بن جعفریم
ما شیعیان مکتب موسی بن جعفریم
.
فیضش به گوشه گوشه ی ایران رسیده است
یعنی گدای هر شب موسی بن جعفریم
.
هستی ماست نوکری اهل بیت او
ما خانه زاد زینب موسی بن جعفریم
.
قم آستان رحمت آل پیمبر است
در این حرم، مُقرَّب موسی بن جعفریم
.
با مهر و رأفتش دل ما را خریده است
ما بنده ی مُکاتَب موسی بن جعفریم
.
چشم امید اهل دو عالم به دست اوست
مات مرام و مشرب موسی بن جعفریم
.
حتی قفس براش مجال پرندگی ست
مدیون ذکر و یا رب موسی بن جعفریم
.
دلسوخته ز ندبه ی چشمان خسته اش
دلخون ز ناله و تبِ موسی بن جعفریم
.
آتش زده به قلب پریشان، مصیبتش
با دست بسته غرق سجود است حضرتش
-.-
از طعنه های دشمن نادان چه می کشید
بین کویر، حضرت باران چه می کشید
.
در بند ظلم و کینه ی قوم ستمگری
تنها پناه عالم امکان چه می کشید
.
خورشید عشق و رحمت و نور و سخا و جود
در بین این قبیله ی عصیان چه می کشید
.
با پیکرش چه کرده تب تازیانه ها
با حال خسته گوشه ی زندان چه می کشید
.
شکر خدا که دختر مظلومه اش ندید
بابای بی شکیب و پریشان چه می کشید
.
اما دلم گرفته ز اندوه دیگری
طفل سه ساله گوشه ی ویران چه می کشید
.
با دیدن سر پدرش در میان طشت
هنگام بوسه بر لب عطشان چه می کشید
.
وقتی که دید چشم کبودش در آن میان
خونین شده تلاوت قرآن چه می کشید
.
می گفت با لب پر از آهی که جان نداشت :
ای کاش هیچ سنگدلی خیزران نداشت
.
.
.
کی میشه برا گدایی،ماهارو بخری آقا
کی میشه که نوکراتُ ،کاظمین ببری آقا
.
قبله ی حاجت همه ای،تو نور چشم فاطمه ای
با دست خالی اومدم بر در تو
.
دل ما بر تو رو میزنه،شفای چشم جان منه
خاک سر کوی لطف مادر تو
.
تا روز ابد، سائل حریم کاظمینم آقا
مثل شهدا،غصه دار غربت حسینم آقا
مولا یا حسین ای عزیز فاطمه حسین یا حسین...
.
نوکر خوبی نبودم،خودمم میدونم آقا
ولی من هر چی که باشم،پای تو می مونم آقا
.
دم غروب میگره دلم،نگو حرم که میره دلم
همه ی خوبا رفتن من موندم آه
.
به جون ِ هر چی مَرده قسم،اگه به کربلا برسم
برا تو می میرم تنها با یه نگاه
.
می بینی آقا شده گریه کار نوکرت شب و روز
می بینی چقدَر حرم ندیده مونده هنوز
مولا یا حسین ای عزیز فاطمه حسین یا حسین...
.
.
ای چاره هر کار (یا باب الحوائج)
کار دلم شد زار یا باب الحوائج
.
با کوله بار حاجتم رو بر تو کردم
غم از دلم بردار یا باب الحوائج
.
من سائل باب المراد کاظمینم
جز این ندارم کار یا باب الحوائج
.
هر جا گره افتاد در کار دل من
خواندم تو را هر بار یا باب الحوائج
.
تو کیستی باب الرضا باب المرادی
من عبد این دربار یا باب الحوائج
.
تو هفتمین شمس ولایت من چو ذره
تو باغ گل من خار یا باب الحوائج
.
موسی صدایت کرده یا موسی بن جعفر
عیسی تو را بیمار یا باب الحوائج
.
شد کاظمینت قبله حاجات از بس
دیدند از آن آثار یا باب الحوائج
.
افلاکیان اند آستان بوس در تو
ای حجت دادار یا باب الحوائج
.
جبریل کرده بال خود را در حریمت
فرش ره زوار یا باب الحوائج
.
والکاظمین الغیظ اوصاف خصالت
قرآن کند اقرار یا باب الحوائج
.
چشم امید ما به دست بسته توست
وا کن گره از کار یا باب الحوائج
.
جرمت چه بوده که تو را از شهر جدت
بردند با اجبار یا باب الحوائج
.
جرمت چه بوده سالها در کنج زندان
دیدی جفا بسیار یا باب الحوائج
.
هر روز تو بوده در آن قعر سیه چال
مانند شام تار یا باب الحوائج
.
چون مادر خود آرزوی مرگ کردی
دیدی زبس آزار یا باب الحوائج
.
هر روز روزه بودی و شلاق خوردی
در موقع افطار یا باب الحوائج
.
زیر غل و زنجیر بودی یاد مادر
یاد در ودیوار یا باب الحوائج
.
بر روی تخته پاره ای جسم تو بردند
گریم برایت زار یا باب الحوائج
.
بعد از تو دیگر دخترانت را نبردند
در مجلس اغیار یا باب الحوائج
